Twist & Shout!

Miałam nie pisać o matchach, bo w gruncie rzeczy to zawsze omijam te wpisy na innych blogach, ale tak bardzo jestem podekscytowana moją pierwszą HF, że nie wytrzymam za chwilę.

Państwo E. Mieszkają w Maplewood, NJ. Godzina drogi od Manhattanu. Z bezpośrednim pociągiem. Co godzinę.

Wiem, że nie wolno skupiać się na lokalizacji i to nie jest najważniejsze, ale...

TO JEST ZARAZ OBOK MOJEGO WYMARZONEGO MIASTA.

No cóż. W niedzielę umówiliśmy się na pierwszy skype. Znaczy chyba się umówiliśmy, bo Host Mama w mailu zapytała mnie, czy taki termin mi odpowiada, ja potwierdziłam i czekam na krótkiego maila od nich, że na 100% „widzimy się” w niedzielny poranek.

Oprócz Mamy i Taty jest pięcioletnia R. i prawie dwuletnia M. Ze starszą dziewczynką to nie wiem do końca jak jest, bo w opisie Mama napisała, że R. ma 5 lat, ale w tabelce jest napisane 7. Zwalam to na fakt, że ta rodzina już ma Au Pair, więc pewnie skopiowali tekst z poprzedniej aplikacji, a tabelka sama oblicza wiek na podstawie daty urodzenia.

Czy ja jestem Sherlockiem Holmsem?

Co więcej o rodzinie... Mieszkali kiedyś w Hong Kongu i w Londynie, pracują w NYC, wydają się być spoko. Napisali, że trzeba dużo jeździć samochodem, yay! Ale najfajniejsze to są dziewczynki... Obie są takie urocze! Wyglądają jak małe anioły. Młodsza zdobywa serca uśmiechem. Ewa już mi chciała podwędzić tę mniejszą ;)

Złożenie mojej aplikacji do kupy trochę mi zajęło, ponieważ jestem nieogarem. I jeśli Ewa mówi, że jest nieogarem, to nie ma racji, bo ja jestem większym, a ona w poniedziałek leci na drugi koniec świata, czyli do Cali i to zdanie jest zdecydowanie za długie.

Na szczęście Pani Agata w Gawo miała dużo cierpliwości do mnie. Na początku średnio ją polubiłam, ale okazała się nie tylko pomocna, ale też bardzo sympatyczna, miła i cierpliwa. I bardzo motywująca. Nie to, żeby Pani Ania była inna, ale z nią miałam mniej do czynienia. Czy może raczej miałam dużo do czynienia, ale w etapie, kiedy wszystko szło silky smooth.

Mój filmik nie przypomina żadnej innej aplikacji Au Pair. Niby zabawny, niby śmieszny, ale taki mdły. No cóż, bywa i tak. Rodzinie E. chyba się spodobał, więc nie będę narzekać.

W niedzielę po skajpajowaniu może napiszę coś więcej. W ogóle może zacznę pisać coś więcej na tym blogu...

Wrzuciłabym na koniec piosenkę zespołu, za którym ostatnio przepadam, ale może to się skończyć tym, że już absolutnie nikt nie wejdzie na tego bloga, więc pozostanę przy klasyce. Tytuł opisuje moją reakcję po zobaczeniu '1' przy Current Interviews.

Dobrej soboty!

PS. Możecie zostawić adres swojego bloga?

EDIT

Wooohoo... Rozmowa była dzisiaj o 14:00 czasu polskiego. Czy tam germańskiego, bo w gruncie rzeczy to tutaj jestem. Nieważne! Gadaliśmy godzinę, byłam zestresowana jak nie wiem co, ale na szczęście E. są strasznie sympatyczni i wyluzowani. Okazało się, że mamy podobne wyobrażenie o tym, jak powinna wyglądać praca Au Pair w ich rodzinie. Potem poszło z górki. Najpierw dali mi przykładową sytuację z placu zabaw i poprosili, żebym zareagowała. (Przypomniały mi się najlepsze czasy LO, kiedy nasza germanistka co chwila dawała nam sytuacje do "zareagowania". Heh...). Rozmawialiśmy o wszystkim! W ciągu godziny udało nam się omówić strasznie dużo. A Host Tata gra na perkusji, mama była aktorką w LA. HOW COOL IS THAT?!
W czwartek albo piątek będziemy jeszcze raz rozmawiać. Zobaczymy :)